WARGASSER GLAAS
Ett Glaas Gemach uff altem Kloschdagrund. Zwischen deWänn vunn da Kloschdakirch Hääven gebaut, De Eeven aangefeiert. “Watt hann se geschafft in der Zeit, Ett ganz Jòòa, in da Hitzt.” Mit de Paiffen geluut Ob et schunn gudd iss, ett Glaas. Wennett wie Honig iss, so laafich, unn heiss - Dann isset graad richtich, Voa de Glääsa se machen, Im Gaaten vum Abt. Unn die ganzen Iwwafangen und die kläänen Diera, alles aus Glaas - die kunnt nit jeda machen. Doo hannse imma de Jakob geruuf, Aach wie a schunn in Rent woa Voa se se machen! Kääna hat se so scheen gemach wie dea!
Mit deWäänchja, Imma uff Koppstäänplaschda De Quarzsand un datt ganz Zaich foa de Eeven Geholl, beigefaahr, gelaat, Imma äppes se duun gehatt. Awail sischde nured Graas unnd Moos zwischen de Stään Aus da Kloschdazeit! Ruuich isset ginn. Vill zeit vagang!
Kää Leit mä, Kää Hitzt, unn kää Glaas mä - Kää Naischd!
|